வெள்ளைக் காகிதம் மற்றும் காலம்

யான் காப்லின்ஸ்கி கவிதைகள்

தமிழில்: வே.நி.சூர்யா

வெள்ளைக் காகிதம் மற்றும் காலம்: ஒன்றை நான் நிரப்புகிறேன்,
இன்னொன்று தன்னைத்தானே நிரப்பிக்கொள்கிறது.
இரண்டுக்கும் அவ்வளவு ஒற்றுமையுண்டு. அவையிரண்டின்
முன்பும் நான் கூச்சப்படுகிறேன், திகைத்துப் போகிறேன்.
உயர்ந்த வாசலுடைய
இருண்ட கொட்டகையினுள்ளிருக்கும்
ஆட்டினைப் போன்றது கவிதை.
அதை நெருங்கும்போதெல்லாம் நிலைகுலைந்து போகிறேன்.
பார்வை வெளியே இருக்கிறது.
இங்கே உன் கைகளின் உதவியினால் மட்டுமே நகர இயலும்.
வெள்ளைக் காகிதம். வெள்ளைக் கம்பளி.
இருட்டில் இரண்டும்
அவ்வளவு எளிதில் மறைந்துவிடுவதில்லை.
காலம் கண்ணுக்குப் புலப்பட்டும் புலப்படாமலும் இருப்பது,

வெளியே பகல்வெளிச்சம் பரந்திருக்க,
நீங்கள் உங்கள் பார்க்கும் திறனை இழந்துவிடுவதைப் போல.
காலம்— ஒரு வெண்ணிற ஈரத்துண்டு.
கவிதை நீங்கள் அதைப் பிழியும்போது
சொட்டுச்சொட்டாக ஒழுகுவது.
ஒரு ஈரத்துண்டு உலர்ந்து கொண்டிருக்கிறது
இருண்ட கழிவறையின் வெதுவெதுப்பான குழாயின் மீது .

– யான் காப்லின்ஸ்கி ( 1941- 2021)
எஸ்டோனியாவின் டார்த்து பகுதியில் பிறந்தவர். அவருடைய தாயார் எஸ்டோனியாவை சேர்ந்தவர். தந்தை போலாந்து நாட்டுக்காரர். அடிப்படையில் காப்லின்ஸ்கியின் ஆளுமை பலகுரல் தன்மை கொண்டது. கவிஞர், தத்துவவாதி , சூழலியலாளர், மஹாயான புத்தத்தின் மாணவர், கலாச்சார விமர்சகர். காப்லின்ஸ்கியின் கவிதைகள் சலிப்பின்றி மையம் கொள்வது இயற்கையிலும் இயற்கையில் சுயம் அடையும் இடம் குறித்த தியானத்திலுமே. தாவோ தே ஜிங்யையும் சீன செவ்வியல் கவிதைகளையும் மொழியாக்கம் செய்துள்ளார். The Wandering Border, Evening brings everything back போன்ற கவிதை தொகுப்புகள் வெளிவந்திருக்கின்றன.