Share This Article
தொஷ்டா!
நீ அழைத்தால் என்னால்
வராமல் இருக்க முடியாது
என் கண்களைக் குருடாக்கிக்கொள்கிறேன்
காதுகளை பழுக்கக் காய்ச்சிய
கம்பிகளால் செவிடாக்கிக்கொள்கிறேன்
என் இதயத்தைப் பிய்த்து
நாய்களுக்கு வீசுகிறேன்
அப்போதும்
உன் குரல் எனக்குக் கேட்கிறது
உன் உருவம் எனை அழைக்கிறது
உன் காதல் எனைத் தொடுகிறது
மலைகளில் திரளும் வெள்ளம்
பள்ளத்தாக்குகளில் பாய்வது போல்
விண்ணுக்கு எரியப்பட்ட கல்
பூமிக்கு இழுக்கப்படுவது போல்
நான் உன்னால் அழைக்கப்படுகிறேன்
கதியற்று வருகிறேன்
மீண்டும் மீண்டும்
